Stoppen met klagen – A mental note to self!

hond-zit-in-bed-met-ontbijt-voor-zich-en-klaagt

Written by Kim

“Stop nou eens met klagen”, hoor ik mijn man zeggen en ik schrijf weer een ‘mental note to myself’. We klagen allemaal wel eens. Er zijn nou eenmaal dingen die ons dwars kunnen zitten en dat willen dan heel erg graag delen met de wereld. Of nou ja, de wereld…de mensen om ons heen. Niets mis mee, zo heel af en toe. Maar als je vaak klaagt dan is dat niet je beste eigenschap en wil je er, net als ik, vast graag mee stoppen.

‘Klagen is feedback geven op een situatie zonder de intentie te hebben er iets aan te veranderen’
Rico Schuijers

Home » Happy » Stoppen met klagen – A mental note to self!

Word bewust van het klagen – alleen dan kun je stoppen

Stop met klagen, stop met zeuren, stop met zaniken en mopper niet altijd zo. Allemaal termen die worden gebruikt door anderen om aan te geven dat je weer eens op alle slakken zout aan het leggen bent.

Niet fijn en al helemaal niet gezellig. Nu kun je denken, lekker belangrijk wat een ander vindt. En in veel gevallen zou ik je gelijk geven. Alleen met klagen werkt het net even wat anders. Ik spreek uit ervaring, want ik ben de laatste jaren meer gaan klagen en dat siert me niet. Ik vind het een rot eigenschap en ben dan ook alles op alles aan het zetten om het klagen te stoppen. Doosje open, klaagzang erin, en doosje weer dicht.

Met klagen jaag je namelijk mensen weg. Als je altijd maar negatief bent of wat te zeuren hebt dan gaan mensen denken: ‘Ik heb nu echt even geen zin in hem of haar, het is toch altijd maar geklaag wat er uit hun mond komt’. En dat is het laatste wat je wilt.

Klaag kenmerken

Maar wat als je nu niet doorhebt dat je klaagt, hoe kun je dan stoppen met klagen? Nou daar is een trucje voor. Want er zijn een paar kenmerken voor ‘ons klagers’ om onszelf te herkennen:

Check de apps die je de laatste 4 weken naar je partner en je beste vriendin hebt gestuurd. Niet even snel er doorheen scrollen. Nee, ga eens echt kijken wat je in die laatste maand geschreven hebt. Wat merk je op? Ben je vaak positief en zijn je appjes meestal van het kader Jippie a jee, dan ben je vast geen klager. Zijn je appjes vaak negatief, komen ze zeurderig over en app je veel over dingen die je dwarszitten of hoe ellendig de meeste dingen zijn? Dan ben ook jij van het klagen en is het tijd daarmee te stoppen.

Als iemand aan je vraagt hoe, bijvoorbeeld, je vakantie is geweest, of je een leuke verjaardag hebt gehad of dat je weekendje weg een succes was, zeg je dan vol overgave: “Het was echt helemaal top”. Of… komt er altijd een ‘maar’ achter je zin: “Het was echt helemaal top, maar ik was de pindakaas vergeten en daardoor was het allemaal net wat minder geslaagd.” Komt er vaak een maar achter je zin, dan heb je grote kans dat je een klager bent.

Heb je iets negatiefs meegemaakt en wil je het graag delen? Het is normaal dat je het aan iemand kwijt wilt, maar om het aan de grote klok te hangen en het verhaal keer op keer te herhalen is een teken van een klaagzang.

Eerlijk gezegd heb ik zelf ook een hele poos niet doorgehad dat ik een ‘klager’ was. Ik merkte mijn geklaag niet op en zag het zelf zo helemaal niet. Totdat Bwino, mijn man, me er vaker op ging wijzen. Ik ben mezelf nu wel degelijk bewust van mijn gedrag en alleen op die manier kan ik (grotendeels) stoppen met klagen.

Stoppen met klagen is best lastig

Misschien vind je wel dat je helemaal geen klager bent en dat je super positief in het leven staat. Ben je ook echt geen klager of stiekem toch een beetje? Want klaag je bijvoorbeeld nooit over:

Het weer;
De postbode die te laat is;
De eeuwige file op weg naar je werk;
Je partner die nooit zijn handdoek van de vloer opraapt;
Jullie kinderen die regelmatig hun oren in hun broekzak hebben zitten;
Het kabinet wat weer komt met een ‘fantastisch’ idee;
De hoge benzineprijzen?

Zie je? Klagen zit in een klein hoekje en het is dan ook best lastig om 1,2,3, te stoppen met al dat geklaag. Eigenlijk kun je wel stellen dat het, zeker als Nederlander zijnde die bekend staan als ‘klagers’, bijna onmogelijk is helemaal te stoppen met klagen.

Klagen zorgt voor stress

Zoals ik al aangaf, is er niets mis mee om je zo af en toe te ventileren. Dat heeft een mens nu eenmaal nodig. Maar het hardnekkige klagen geeft je alleen maar stress en helpt je niet. Je pakt het probleem niet aan, je praat (klaagt) er alleen maar over en daar is niemand mee geholpen. Jij al helemaal niet.

Als je stress hebt, dit doordat je iets kleins meemaakt maar het kan ook zomaar iets heel groots zijn, wordt er cortisol aangemaakt.

Wanneer je klaagt over hetgeen waar je stress over hebt dan maakt je lichaam wederom die cortisol aan en geeft het je opnieuw stress. Alsof je het nog een keer beleeft.

Uit onderzoek (in 1996 van de Stanford University) is dan ook gebleken dat mensen die veel klagen minder lang leven, eerder ziek worden en minder vrienden hebben. Genoeg reden om in ieder geval een poging te doen om te stoppen met klagen.

Waar begin je met stoppen met klagen?

Jezelf er bewust van zijn dat je klaagt, is al een goed begin. Zo ga je steeds vaker merken wanneer je het doet. Ik wist ook niet goed waar te beginnen. Dus ben ik op onderzoek uitgegaan en kwam ik uit bij de boeken van Will Bowen :

Een betere wereld (of in het Engels waar ik zelf de voorkeur aan geef: A complaint free world)
Een liefdevolle wereld.

Als je deze boeken leest dan heb je de handvatten in bezit om te stoppen met klagen. Of in ieder geval op een ‘normale’ manier te klagen zonder dat je het lastiger maakt voor jezelf of een ander.